3οι στο Πρωτάθλημα και... επίσημα (αφού δεν παίξαμε 2-3 αγώνες για να ξανακερδίσουμε τη θέση πάλι καλά) αλλά να πούμε την αλήθεια, δεν μας φτάνει. Ναι, είμαστε το Πρωτάθλημα με τους 2 διορισμένους στην κορυφαία διοργάνωση (Euroleague) άρα όσο και να σκίζονται οι ομάδες από το 3 και κάτω, δεν πρόκεται ποτέ να συμμετάσχουν σε αυτή. Αυτό όμως δεν πάει να πει ότι δεν μπορούμε να κοντράρουμε τους Απαταιώνιους. Και το είδαμε από το πρώτο ματς στα ημιτελικά στο ΣΕΦ όπου για μια φάση θα κάναμε το 1-0. Και άντε μετά να ξεμπερδέψουν στο γήπεδο μας. Μια φορά να σπάσει η 2αδα του τελικού του Ελληνικού Πρωταθλήματος και τότε ίσως να αλλάξουν πολλά.
Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να πλησιάσουμε όσο το δυνατό περισσότερο κάποια από τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους. Όπως στους ψηλούς. Δεν είναι δυνατό να μην έχουμε ένα ψηλό σέντερ να κοντράρει τα 2 θηρία του Οσφπ. Και τους αντίστοιχους του Παο. Φάγαμε διαδοχικά καρφώματα στην άμυνα μας γιατί δεν υπήρχε ένας παίκτης να τους δει στα μάτια. Τσάμπα πόντοι που μας χαλάνε όλο το παιχνίδι. Στις άλλες θέσεις κουτσά στραβά αντιστεκόμαστε. Δουλειά των ανθρώπων της ΚΑΕ είναι να βρούν αυτόν τον ψηλό ο οποίος θα φέρει και την ισορροπία μέσα στο τερεν και γενικά να δουλέψουν πάνω σε αυτά τα 5-6 ματς που προκύπτουν στο τέλος της σεζόν είτε αφορουν τελικούς BCL είτε Ελληνικού Πρωταθλήματος. Οι απαιτήσεις για αυτά τα ματς μετά από τόσο καιρό που συμμετέχουμε σε αυτά είναι λίγο πολύ γνωστές. Ας βρούμε τι χρειάζεται για να κάνουμε κάποια στιγμή και εμείς την υπέρβασή μας. Καλό καλοκαίρι.
